Web - Windows - iPhone
Wraz ze zbliżającym się Najwspanialszym Festiwalem, przepełniły nas uczucia wdzięczności i wyczekiwania – wdzięczności za cudowne osiągnięcia, jakie Bahá’u’lláh umożliwił dokonać Jego wyznawcom, oraz wyczekiwania, co przyniesie najbliższa przyszłość.
Rozpęd wywołany ogólnoświatowymi uroczystościami dwusetlecia Narodzin Bahá’u’lláha wzrósł od tego czasu jeszcze bardziej. Przyspieszony rozwój wspólnoty bahaickiej, jej rosnące zdolności oraz umiejętność czerpania z zasobów energii większej ilości swych członków wyłaniają się bardzo wyraźnie z podsumowania jej ostatnich osiągnięć. Z nich wszystkich w szczególności wyróżnia się wzrost w działaniach na rzecz budowania społeczności. Obecny Plan Pięcioletni następuje po dwudziestu latach wysiłku świata bahaickiego, aby systematycznie doskonalić i mnożyć te działania – ale warte odnotowania jest to, że w ciągu pierwszego 2,5 roku tego Planu liczba samych działań podstawowych wzrosła o ponad połowę. Wspólnota na całym świecie wykazała się zdolnością zaangażowania w dowolnie wybranym czasie ponad miliona osób w takie działania, pomagając im zgłębiać i reagować na rzeczywistość duchową. W tym samym krótkim okresie czasu liczba spotkań modlitewnych niemal podwoiła się, co jest bardzo potrzebną odpowiedzią na coraz większe oddalenie się ludzkości od Źródła nadziei i łaski. Ten postęp jest szczególnie obiecujący, bowiem spotkania modlitewne wnoszą nowego ducha w życie wspólnoty. Są one ściśle połączone z działaniami edukacyjnymi dla osób w każdym wieku i wzmacniają wzniosły cel tych dążeń: rozwijanie społeczności odznaczających się oddawaniem czci Bogu i służbą ludzkości. Najbardziej widoczne jest to w tych rejonach, gdzie uczestnictwo dużej ilości osób w bahaickich działaniach jest długotrwale utrzymywane, a przyjaciele przekroczyli już trzeci krok milowy w rozwoju swojej wspólnoty. Z wielką radością zauważamy, że liczba rejonów, gdzie proces rozwoju posunął się aż tak daleko wzrosła ponad dwukrotnie od czasu rozpoczęcia Planu i wynosi obecnie ok. 500.
Ten krótki przegląd nie czyni zadość skali trwających przemian. Perspektywy na pozostałe dwa lata Planu są optymistyczne. W zeszłym roku wiele osiągnęliśmy dzięki szerokiemu rozpowszechnianiu i dzieleniu się doświadczeniem zdobytym w rejonach o silniejszym programie wzrostu, które, tak jak mieliśmy nadzieję, stały się rezerwuarami wiedzy i zasobów. Międzynarodowe Centrum Nauczania, Doradców oraz ich niestrudzonych członków rad pomocniczych nie zatrzymało nic w zapewnieniu, aby przyjaciele we wszystkich zakątkach świata mogli czerpać z tego przyspieszenia w zdobywaniu doświadczenia i zastosować zdobyte spostrzeżenia do własnej rzeczywistości. Z ogromną radością obserwujemy, że w rosnącej liczbie rejonów i w znajdujących się w nich sąsiedztwach i wioskach wyłaniają się trzony przyjaciół, które poprzez podejmowanie działań i refleksję odkrywają, co na danym etapie jest potrzebne, aby proces wzrostu posunął się naprzód w ich otoczeniu. Czerpią one z mocy potężnego instrumentu, jakim jest instytut szkoleniowy, dzięki któremu podnosi się zdolność przyczyniania się do duchowego i materialnego dobrobytu wspólnoty. W miarę jak trzony przyjaciół podejmują swe działania wzrasta liczba tych, którzy do nich dołączają. Oczywiście warunki różnią się znacznie w zależności od miejsca, jak i też różna jest charakterystyka wzrostu. Jednak poprzez systematyczne dokładanie starań każdy może wnieść coraz bardziej skuteczny wkład do obecnej pracy. W każdym miejscu angażowanie innych dusz w znaczące i podnoszące na duchu rozmowy to czysta radość, a konwersacje te prowadzą, szybciej lub bardziej stopniowo, do powstawania zalążków duchowej wrażliwości. Im jaśniejszy płomień rozpalony w sercu wyznawcy, tym większa będzie siła przyciągania odczuwana przez tych, którzy będą doświadczali jego ciepła. A dla serca całkowicie pochłoniętego miłością do Bahá’u’lláha, jakże można sobie wyobrazić bardziej odpowiednie zajęcie niźli poszukiwanie pokrewnych dusz, wspieranie ich, gdy wkraczają na ścieżkę służby, towarzyszenie im, gdy zdobywają doświadczenie oraz – być może największa ponad wszystko radość – obserwowanie, jak dusze te otrzymują potwierdzenia w swojej wierze, powstają samodzielnie i pomagają innym na tej samej drodze. To są jedne spośród najbardziej cennych i pielęgnowanych w sercu chwil, które dostarcza nam to przemijające życie.
Możliwości na dalszy rozwój tego duchowego przedsięwzięcia stają się jeszcze bardziej ekscytujące dzięki nadchodzącemu dwusetleciu Narodzin Bába. Podobnie jak dwusetna rocznica, która ją poprzedziła, ta rocznica jest momentem nieprzewidywalnie cennym. Dostarcza ona wszystkim bahaitom wspaniałych okazji do przebudzenia osób wokół nich na ten wielki Dzień Boga, na ten nadzwyczajny wylew niebiańskich łask zasygnalizowanych poprzez pojawienie się dwóch Objawicieli Boskiej Istoty, kolejnych Luminarzy, którzy rozświetlili horyzont świata. Zakres tego, co może okazać się możliwe w nadchodzących dwóch cyklach jest wszystkim znany z doświadczenia dwusetnej rocznicy dwa lata temu, i wszystko, czego się nauczyliśmy przy tej okazji musi zostać skierowane w plany na Bliźniacze Święte Urodziny w tym roku. Podczas gdy coraz bardziej zbliża się dwusetna rocznica, będziemy zanosić częste prośby w waszym imieniu w Świętych Przybytkach, modląc się, aby wasze wysiłki, żeby odpowiednio uczcić osobę Bába, odniosły sukces w rozwijaniu Sprawy, którą On przepowiedział.
Do zakończenia pierwszego stulecia Wieku Formatywnego pozostało już tylko dwa i pół roku. Przypieczętuje ono sto lat wytężonego wysiłku, aby umocnić i poszerzyć fundamenty położone z takim poświęceniem podczas Heroicznego Wieku Wiary. W tym też czasie wspólnota bahaicka upamiętni setną rocznicę Odejścia ‘Abdu’l-Bahy, tę chwilę, w której ukochany Mistrz został uwolniony z ograniczeń tego świata, aby ponownie połączyć się ze swoim Ojcem w zaciszu niebiańskiej chwały. Jego pogrzeb, który odbył się następnego dnia, był wydarzeniem, „jakiego Palestyna jeszcze nigdy nie widziała”. Po jego zakończeniu, Jego doczesne szczątki zostały złożone na wieczny spoczynek we wnętrzu krypty Mauzoleum Bába. Jednakże miejsce to zostało przewidziane przez Shoghiego Effendiego jako tymczasowe rozwiązanie. Miała zostać wzniesiona Świątynia, odpowiadająca charakterem unikalnej pozycji ‘Abdu’l-Bahy, w odpowiednim na to czasie.
Ten czas nadszedł. Świat bahaicki zawezwany jest do wzniesienia budynku, który na zawsze otoczy opieką te święte szczątki. Ma on zostać skonstruowany w pobliżu Ogrodu Riḍván, na ziemi uświęconej śladami stóp Błogosławionego Piękna. Świątynia ‘Abdu’l-Bahy będzie więc położona na półkolu zarysowanym pomiędzy Świętymi Przybytkami w Akce i Hajfie. Praca nad planami architektonicznymi już postępuje, a więcej informacji będzie dostępnych w nadchodzących miesiącach.
W chwili obecnej wzbierają w nas uczucia niezrównanej radości podczas gdy rozmyślamy o nadchodzącym roku i o wszystkich obietnicach, które ze sobą niesie. Oczekujemy od każdego z was – od wszystkich, którzy są zajęci oferowaniem służby Bahá’u’lláhowi, pracującymi w każdym narodzie dla sprawy pokoju – wypełnienia waszego wysokiego powołania.
The Universal House of Justice