Stina shkëlqyese e Riḍván është pranë dhe, nga lartësitë ku ka arritur bashkësia e Emrit më të Madh, perspektiva të ndritshme duken në horizont. Është përshkruar një truall i gjerë: janë shfaqur programe të reja rritjeje dhe, ndërsa duhet të shfaqen ende qindra të tjera në dymbëdhjetë muajt e ardhshëm, tashmë kanë nisur përpjekjet për të vënë në lëvizje rendin e nevojshëm të veprimtarisë në pothuajse çdonjërën prej zonave të nevojshme për të arritur 5.000·të e kërkuara nga Plani Pesëvjeçar. Programet ekzistuese po rriten në forcë, shumë prej tyre duke treguar më qartë se çfarë do të thotë për Kauzën e Perëndisë të depërtojë më tej në peizazhin shoqëror përmes një zone dhe përbrenda një fqinjësie ose fshati. Shtigjet që çojnë në përhapje dhe përforcim të qëndrueshëm në shkallë të gjerë po ndiqen me hapa më të fortë, me ritmin e vendosur shpesh nga të rinj të guximshëm. Po bëhen të dukshme mënyrat me të cilat, në rrethana të larmishme, mund të gjejë lirim fuqia shoqëri-ndërtuese e Besimit dhe, dalëngadalë, po bëhen më të dallueshme ato tipare përcaktuese që duhet të vijnë të shënojnë shpalosjen e mëtejshme të procesit të rritjes në një zonë.
Thirrja për ta kryer dhe për ta mbështetur këtë punë i drejtohet çdo pasuesi të Bahá’u’lláh dhe do të ndjellë një reagim në çdo zemër që vuan gjendjen e mjeruar të botës, prej rrethanave të vajtueshme të të cilave kaq shumë njerëz janë të paaftë të fitojnë lehtësim. Sepse, në fund të fundit, është të vepruarit me rend, të vendosur dhe vetëmohues i ndërmarrë në përqafimin e gjerë të strukturës së Planit, që është kundërveprimi më dobiprurës i çdo besimtari të shqetësuar ndaj sëmundjeve që shumëfishohen të një shoqërie të çrregulluar. Përgjatë vitit të kaluar, është bërë edhe më e qartë që, në kombe të ndryshme në mënyra të ndryshme, bashkëpëlqeimi shoqëror rreth idealeve që tradicionalisht kanë bashkuar dhe lidhur së bashku një popull po brehet dhe prishet gjithnjë e më shumë. Ai nuk mundet të ofrojë më një mbrojtje të besueshme kundrejt një shumëllojshmërie ideologjish vetë-shërbyese, moslëshuese dhe helmuese që ushqehen me pakënaqësi dhe fyerje. Në një botë të acaruar që duket çdo ditë më pak e sigurtë në vetvete, ithtarët e këtyre mësimeve shkatërruese bëhen më të guximshëm dhe të pacipë. Kujtojmë vendimin e qartë të Pendës më të Lartë: “Ata nxitojnë përpara drejt Zjarrit të Ferrit dhe e ngatërrojnë atë me dritën.” Udhëheqës kombesh me qëllime të mira dhe njerëz dashamirës lihen duke luftuar për të ndrequr çarjet e dukshme në shoqëri dhe janë të pafuqishëm për ta parandaluar përhapjen e tyre. Ndikimet e gjithë kësaj nuk shihen vetëm në përleshje të dukshme ose një rrëzim të rendit. Në mosbesimin që vë të ndeshet fqinji me fqinjin dhe ndan lidhjet familjare, në armiqësinë e kaq shumë prej gjërave që merren për bisedë shoqërore, në shkujdesjen me të cilën joshjet ndaj nxitjeve të pandershme njerëzore përdoren për të fituar fuqi dhe për të grumbulluar pasuri – në të gjitha këto gjenden shenja të pagabueshme që forca morale që mbështet shoqërinë është shteruar rëndë.
Megjithatë, gjendet qetësim në dijen që, midis shpërbërjes, po merr formë një lloj i ri jete të përbashkët, e cila u jep shprehësi praktike të gjitha gjërave që janë hyjnore në qeniet njerëzore. Kemi vënë re sesi, sidomos në ato vende ku është mbajtur intensiteti i mësimdhënies dhe i veprimtarive bashkësi-ndërtuese, miqtë kanë qenë të aftë ta ruajnë veten nga forcat e materializmit, që rrezikojnë t’i dobësojnë fuqitë e tyre të çmuara. Jo vetëm kaq, por duke menaxhuar kërkesat e tjera të ndryshme ndaj kohës së tyre, ata kurrë nuk i lënë në harresë detyrat e shenjta dhe të ngutshme përpara tyre. Një vëmendje e tillë kundrejt nevojave të Besimit dhe dobive më të mira të njerëzimit kërkohet në çdo bashkësi. Aty ku është ngritur një program rritjeje në një zonë të pahapur më parë, ne shohim se si rrjedhin shenjat e para të veprimtarisë prej dashurisë së Bahá’u’lláh të mbajtur në zemrën e një besimtari të devotshëm. Pavarësisht rendeve të ndërlikimit që duhet të përshtaten ndërsa bashkësia rritet në madhësi, gjithë veprimtaria fillon me këtë fije të thjeshtë dashurie. Është fija jetësore nga e cila thuret një rend përpjekjeje të duruar e të përqendruar, cikël pas cikli, për të njohur fëmijë, të rinj dhe të rritur me ide shpirtërore; për të ushqyer një ndjenjë adhurimi përmes takimeve të lutjeve dhe të devotshmërisë; për të nxitur biseda që e ndriçojnë të kuptuarit; për të futur numra gjithnjë në rritje në një jetë studimi të Fjalës Krijuese dhe përkthimit të saj në vepra; për të zhvilluar, përkrah të tjerëve, aftësi për shërbim; dhe për ta përcjellë njëri- tjetrin në ushtrimin e asaj çfarë është mësuar. Të dashur miq, të dashuruar të Bukurisë Abhá: Ne lutemi për ju me zell në çdo rast që e paraqesim veten tonë para Pragut të Tij të Shenjtë, që dashuria juaj për Të të mund t’ju japë forcën për t’ia kushtuar jetët tuaja Kauzës së Tij.
Rrokjet e pasura që dalin nga zona dhe nga qendra veprimtarie të përqendruara përbrenda tyre, ku dinamikat e jetës së bashkësisë kanë përqafuar numra të mëdhenj njerëzish, meritojnë përmendje të veçantë. Jemi mirënjohës teksa shohim se si një kulturë mbështetjeje të ndërsjelltë, e themeluar në miqësi dhe shërbim të përunjur, është krijuar kaq natyrshëm në lagje të tilla, duke aftësuar gjithnjë e më shumë shpirtra të sillen me rend në kuadrin e veprimtarive të bashkësisë. Me të vërtetë, në një numër në rritje rrethanash, lëvizja e një popullate drejt vizionit të Bahá’u’lláh për një shoqëri të re nuk duket më thjesht si një perspektivë magjepsëse, por si një realitet në zhvillim. Ne dëshirojmë t’u drejtojmë disa fjalë të tjera atyre prej jush përreth të cilëve duhet ende të ndodhë një përparim i dukshëm dhe të cilët digjen për këtë ndryshim. Kini shpresë. Nuk do të jetë gjithnjë kështu. A nuk është historia e Besimit e mbushur me tregime të fillimeve jopremtuese, por e përfundimeve të mrekullueshme? Sa herë ia kanë dalë, në atmosfera në dukje jomiqësore, disa besimtarë – të rinj apo të vjetër – ose një familje e vetme, madje edhe një shpirt i vetëm, kur janë përforcuar nga fuqia e ndihmës hyjnore, të kultivojnë bashkësi plot gjallëri? Mos mendoni se rasti juve vetë ka ndonjë ndryshim të qenësishëm. Ndryshimi në një zonë, qoftë i shpejtë ose i fituar me vështirësi, nuk rrjedh as nga ndonjë qasje formulare, as nga veprimtaria e rastësishme, por buron nga ritmi i veprimit, reflektimit dhe konsultimit dhe shtyhet nga plane që janë fryt i përvojës. Përtej kësaj dhe çfarëdo qofshin ndikimet e menjëhershme, shërbimi ndaj të Dashurit është, në vetvete, një burim lumturie të qëndrueshëm për shpirtin. Merrni zemër, gjithashtu, nga shembulli i të afërmve tuaj shpirtëror në Djepin e Besimit, sesi botëkuptimi i tyre dobiprurës, qëndresa e tyre si bashkësi dhe qëndrueshmëria në përhapjen e Fjalës Hyjnore po sjellin ndryshime në shoqërinë e tyre në nivelin e të menduarit dhe të vepruarit. Perëndia është me ju, me secilin prej jush. Në dymbëdhjetë muajt që mbeten nga Plani, le të përparojë çdo bashkësi nga vendndodhja e saj e tanishme në një më të fortë.
Puna kaq e rëndësishme e përhapjes dhe e përforcimit vendos një themel të fortë për përpjekjet që është thirrur të ndërmarrë bota Bahá’í në sfera të tjera të shumta. Në Qendrën Botërore Bahá’í përpjekjet po përqendrohen për të përfshirë në katalog dhe për të pajisur me tregues në mënyrë të rregullt përmbajtjen e mijëra Tabelave, që përbëjnë atë trashëgimi pafundësisht të vlefshme, Tekstet e Shenjta të Besimit tonë, të mbajtura në mirëbesim për të mirën e gjithë njerëzimit – kjo, për të përshpejtuar botimin e vëllimeve të Shkrimeve, si në gjuhët e tyre zanafillore, ashtu dhe përkthimet e tyre në anglisht. Përpjekjet për të ndërtuar tetë Mashriqu’l-Adhkár, Tempuj të shenjtë të ngritur për lavdinë e Perëndisë, vazhdojnë me shpejtësi. Puna për çështjet e jashtme në nivel kombëtar është rritur dukshëm në efikasitet dhe është bërë gjithnjë e më me rend, e nxitur më tej nga lëshimi i një dokumenti, dërguar të gjitha Asambleve Shpirtërore
Kombëtare gjashtë muaj më parë, i cili bazohet në përvojën e shumtë të fituar përgjatë dy dhjetëvjetorëve të fundit dhe ofron një kuadër për t’i zhvilluar këto përpjekje në të ardhmen. Ndërkohë, dy Zyra të reja të Bashkësisë Ndërkombëtare Bahá’í, motra të Zyrave të saj të Kombeve të Bashkuara të ndodhura në New York e Gjenevë dhe të Zyrës së saj në Bruksel, janë hapur në Addis Ababa dhe Jakarta, duke zgjeruar mundësitë për perspektivën e Kauzës, për t’u ofruar në nivel ndërkombëtar në Afrikë dhe në Azinë Juglindore. Nxitur shpesh nga kërkesat e rritjes, një sërë Asamblesh Kombëtare po ngrenë aftësitë e tyre administrative, të dukshme në kujdestarinë e tyre të kujdesshme të burimeve në dispozicionin e tyre, në përpjekjet për t’u njohur nga afër me kushtet e bashkësive të tyre dhe në kujdesin për të arritur që funksionimi i Zyrave të tyre kombëtare të rritet gjithnjë e më shumë; nevoja për të renditur masën mbresëlënëse të dijes së mbledhur në këtë fushë ka çuar në krijimin e Zyrës për Zhvillimin e Rendeve Administrative në Qendrën Botërore. Nismat për veprimtari të shumëllojshme shoqërore vazhdojnë të shumëfishohen në shumë vende, duke bërë të mundur për të mësuar shumë rreth mënyrës se si mund të zbatohet urtësia e sanksionuar në Mësimet për të përmirësuar rrethanat shoqërore dhe ekonomike; kaq premtuese është kjo fushë, saqë në Zyrën e Zhvillimit Shoqëror dhe Ekonomik ne kemi themeluar një Bord Ndërkombëtar Këshillues prej shtatë anëtarësh, duke paraqitur fazën tjetër të evoluimit të kësaj Zyre. Tre anëtarë të Bordit do të shërbejnë gjithashtu si ekipi koordinues i Zyrës dhe do të banojnë në Tokën e Shenjtë.
Në këtë Riḍván, pra, ndërsa shohim shumë për t’u bërë, ne shohim shumë të gatshëm për ta kryer atë. Në mijëra zona, fqinjësi dhe fshatra po derdhen radhazi burime të freskëta besimi e sigurie, duke lumturuar shpirtrat e atyre që preken nga ujërat e tyre gjallëruese. Në disa vende rrjedha është një përrua, në disa, tashmë një lumë. Tani nuk është koha për asnjë shpirt që të qëndrojë gjatë në breg – le t’ia japim veten plotësisht dallgës që shkon përpara.
Shtëpia Universale e Drejtësisë